تمرینات آبی در سال 1978 رواج پیدا کردند و به دلیل اثربخشی فراوان از محبوبیت بالایی در بین افراد برخوردار شدند. مزایای راه رفتن در آب به دلیل خواص آب میباشد که این امر در تردمیل های خشک وجود ندارد و به همین دلیل به صورت مداوم افراد بیشتری علاقه مند به استفاده از تردمیل های آبی میشوند. تمرینات آبی، بهترین روش تمرین بدون در نظر گرفتن سن و همچنین فرم بدن افراد میباشد که میتوان برای کلیه اقشار جامعه حتی افراد کم تحرک استفاده گردد. یکی از مزایای فیزیولوژیکی آب ، افزایش استقامت قلبی و تنفسی و همچنین تقویت عضلات بدن میباشد ؛ برای تمرین در آب نیاز به امکانات زیادی نیست و این امر نسبت به مزایایی که دارد یک روش ایده آل برای عارضه های مختلف محسوب میشود. یکی دیگر از خواص آب ، خاصیت شناوری آن میباشد که موجب بی وزنی و کاهش فشار روی مفاصل میگردد ؛ اما در تردمیل های خشک این موضوع وجود ندارد و به همین دلیل فقط افراد سالم میتوانند استفاده کنند و برای افرادی که مفاصل آنها آسیب دیده مناسب نیست و حتی استفاده زیاد از تردمیل معمولی به دلیل انتقال ضربه به مفاصل پا موجب آسیب به زانو میگردد. این خاصیت شناوری به ارتفاع آب وابسته است و به هر میزان که ارتفاع آب افزایش پیدا کند کاهش فشار بیشتری بر روی مفاصل ایجاد میشود. خاصیت فشار هیدروستاتیک آب ، به دلیل اعمال فشار یکنواخت بر روی کلیه قسمت های بدن موجب کاهش فشار خون میشود و برای افرادی با ناراحتی های قلبی بسیار مناسب میباشد. همچنین این ویژگی برای زایمان راحتتر ، خانم های باردار هم بسیار مفید است. یکی از خواص بسیار جالب آب ، خاصیت چسبندگی مولوکولی آب میباشد که برای افرادی که تعادل ندارند و دارای اختلالات تعادلی هستند و همچنین بیماران MS و پارکینسون بسیار موثر بوده تا بتوانند بدون نیاز به نگهداری شخص دیگر ، در آب راه رفته و با این کار موجب تقویت عضلات خود گردند. جنبه های درمانی تردمیل های آبی طبق نظرات پزشکان با انجام تمرینات مختلف بسیار گسترده میباشند . با استفاده از تردمیل های آبی میتوان چندین برابر راه رفتن معمولی با تردمیل های خشک ، کالری سوزی کرد که این مهم موجب کاهش وزن و تناسب اندام نیز میگردد و همچنین ورزشکاران حرفه ای با استفاده از تردمیل های آبی میتوانند تمرینات استقامتی و تمرینات ریکاوری خود را بدون آسیب دیدن مفاصل انجام دهند.